Update
Door: Iris
Blijf op de hoogte en volg Iris
20 Oktober 2017 | Australië, Undera
Hallo allemaal,
Een update vanaf hier, de bank. Afgelopen twee weken ging eigenlijk alles z’n gangetje, projecten lopen, eerste data geanalyseerd. Dus ik dacht: ik zal een update doen na m’n geplande weekendje Melbourne. Dat liep anders.. Gisteravond, toen ik samen met Esther (vrouw van m’n neef) aan het trainen was voor de Tatura 200, een wielrenevent, ben ik gebeten door een hond. We waren net zo goed onderweg, eerste trainingen zaten er op, het tempo er goed in en net besloten voor de 100km te gaan. Tja, toen kwam de hond van rechts, totaal onverwacht.. en beet dus in m’n been. Omdat ik niet meteen durfde te stoppen ben ik nog even verder gefietst, vervolgens gestopt en de schade bekeken. Helaas was de schade vrij groot, oftewel twee gaten in m’n been (knieholte) waardoor je eigenlijk in m’n been kon kijken.. Nadat Esther mij samen de eigenaar van de hond op een stoel had gezet, heeft ze de ambulance gebeld. Hoe lang het ging duren voordat ze er waren? Verwachting: lang, dus je kunt beter zelf gaan. We hebben Gertjan (neef) gebeld en samen met hem ben ik naar de eerste hulp gegaan. Daar zit je dan, normaal gesproken een uur of 5/6, onvoorstelbaar!! Gelukkig werd ik na 2uur wachten al geholpen (na mijn inzien is dit nog steeds absurd, maarja wat doe je eraan?!) Gelukkig kon ik in de tussentijd m’n verklaring bij de politie afleggen, zij waren namelijk wel snel ter plaatse.
Nadat verschillende dokters en verschillende behandelplannen waren gepasseerd werd er besloten het te hechten. Natuurlijk moest ik tetanus prik en antibiotica. 8 hechtingen en weer 2uur verder mocht ik naar huis. En daar zit ik nu nog steeds, op de bank met m’n been omhoog. Geen tripje naar Melbourne, waar ik samen met de stagiaires van Bart (buurman Gertjan) heen zou gaan, geen Tatura 200.. Maar dat is het ergste nog niet, ook m’n geplande metingen kunnen nu niet doorgaan. Dit weekend goed rusten en hopelijk kan ik dan maandag weer naar het werk. Tot nu toe heb ik niet veel pijn en voel ik me goed.
Om maar af te sluiten met leuk nieuws: vorig weekend ben ik samen met de Italiaanse PhD student die ook bij het research centre werkt naar het Fauna park in Kyabram geweest. Hier hebben we verschillende Australische dieren gespot. Vooral kangoeroes (niet wegrennend of dood) en koala’s vond ik erg mooi! :) Foto’s volgen!
Tot later!
Een update vanaf hier, de bank. Afgelopen twee weken ging eigenlijk alles z’n gangetje, projecten lopen, eerste data geanalyseerd. Dus ik dacht: ik zal een update doen na m’n geplande weekendje Melbourne. Dat liep anders.. Gisteravond, toen ik samen met Esther (vrouw van m’n neef) aan het trainen was voor de Tatura 200, een wielrenevent, ben ik gebeten door een hond. We waren net zo goed onderweg, eerste trainingen zaten er op, het tempo er goed in en net besloten voor de 100km te gaan. Tja, toen kwam de hond van rechts, totaal onverwacht.. en beet dus in m’n been. Omdat ik niet meteen durfde te stoppen ben ik nog even verder gefietst, vervolgens gestopt en de schade bekeken. Helaas was de schade vrij groot, oftewel twee gaten in m’n been (knieholte) waardoor je eigenlijk in m’n been kon kijken.. Nadat Esther mij samen de eigenaar van de hond op een stoel had gezet, heeft ze de ambulance gebeld. Hoe lang het ging duren voordat ze er waren? Verwachting: lang, dus je kunt beter zelf gaan. We hebben Gertjan (neef) gebeld en samen met hem ben ik naar de eerste hulp gegaan. Daar zit je dan, normaal gesproken een uur of 5/6, onvoorstelbaar!! Gelukkig werd ik na 2uur wachten al geholpen (na mijn inzien is dit nog steeds absurd, maarja wat doe je eraan?!) Gelukkig kon ik in de tussentijd m’n verklaring bij de politie afleggen, zij waren namelijk wel snel ter plaatse.
Nadat verschillende dokters en verschillende behandelplannen waren gepasseerd werd er besloten het te hechten. Natuurlijk moest ik tetanus prik en antibiotica. 8 hechtingen en weer 2uur verder mocht ik naar huis. En daar zit ik nu nog steeds, op de bank met m’n been omhoog. Geen tripje naar Melbourne, waar ik samen met de stagiaires van Bart (buurman Gertjan) heen zou gaan, geen Tatura 200.. Maar dat is het ergste nog niet, ook m’n geplande metingen kunnen nu niet doorgaan. Dit weekend goed rusten en hopelijk kan ik dan maandag weer naar het werk. Tot nu toe heb ik niet veel pijn en voel ik me goed.
Om maar af te sluiten met leuk nieuws: vorig weekend ben ik samen met de Italiaanse PhD student die ook bij het research centre werkt naar het Fauna park in Kyabram geweest. Hier hebben we verschillende Australische dieren gespot. Vooral kangoeroes (niet wegrennend of dood) en koala’s vond ik erg mooi! :) Foto’s volgen!
Tot later!
-
20 Oktober 2017 - 08:25
Jenneke:
Hoi Iris,
Wat verschrikkelijk balen en schrikken zeg. Hopelijk genezen de wonden goed en krijg je er geen ontstekingen bij. We duimen voor je. Je hebt het over de geplande metingen, die zouden anders vandaag plaats vinden? Hou je taai en we appen wel weer.
Groet'n uut Wapse -
20 Oktober 2017 - 11:09
Arend En Gerda:
hoi Iris
Dat is zeker balen Heel veel beterschap toe gewenst . Jammer dat je je project nu niet af kunt sluiten .
en ook je weekeindje weg. maar belangrijker is dat de wond goed geneest.
groetjes van ons -
20 Oktober 2017 - 12:56
Lucie:
Neeeeee. Wat een dikke pech. Stomme honden ook.
Heel veel beterschap en een dikke kussssss. -
21 Oktober 2017 - 12:00
Lisanne:
Ahhhh Iris! Dit meen je niet. Heb je eindelijk allemaal leuke op de planning, krijg je dit.
Wat is de verwachting van de artsen? Wanneer ben je weer een beetje mobiel?
Veel beterschap! -
21 Oktober 2017 - 18:04
Papa En Mama:
Hey meissie,
wat een pech, we hadden je overal voor gewaarschuwd, maar niet voor loslopende, agressieve honden. Helaas. We hopen dat je snel herstelt, je bent in ieder geval in goede handen.
Liefs papa en mama.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
